Succesverhaal Judith – Burn-out

“Gelukkig ben ik niet overspannen” dacht ik ruim 2,5 jaar geleden toen ik wakker werd met enorme buikgriep. Ik voelde me vreselijk, mijn energie was op. En hoewel mijn darmen zich snel weer herstelde voelde ik me moe, zo moe. Ik werd niet meer fit. De eerste maanden dacht ik dat halve dagen werken en een vakantie wel voldoende zouden zijn om op te knappen. Had ik in de gaten dat ik een burn-out had? Nee, toen nog niet.

Wat kon ik doen? Ik wilde vooral dat het zo snel mogelijk over zou gaan. Ik gaf me op voor een online Compassietraining en startte met Haptotherapie. Alles om dit nare gevoel zo snel mogelijk te stoppen en weer door te kunnen. Mijn hele lijf stond stijf van de spanning, de onrust gierde door mijn lichaam en hoofd. Dit kon niet waar zijn, ik kon mijn werk en verantwoordelijkheden niet in de steek laten. Ik kon niet bevatten dat dit mij overkwam. Ik kon toch alles zo goed regelen en onder controle houden en waar was dat nu gebleven? Ik huilde en schreeuwde. Ik herkende mezelf niet meer en wist niet waar ik het zoeken moest. Je kunt je als gezond mens niet voorstellen dat het geluid van buren, het felle zonlicht of een recept uit een kookboek je kunnen laten duizelen op je benen.

Ik moest steeds meer vertragen. Steeds weer stapjes terug. Dit was echt een enorme strijd. Een strijd met mezelf en met mijn omgeving omdat je ineens niet meer kunt doen wat jijzelf en anderen van jou verwachten. Wat ik kon verdragen was zo klein en fragiel dat ik het gevoel had in een andere wereld te leven. Mijn leven bestond uit herriestoppers, noice canceling, dekentjes, dichte gordijnen en een lege agenda. Alles om de overprikkeling te stoppen en tot rust te kunnen komen.

Wat mij erg heeft geholpen is de steun van mijn vriend. Hij is altijd naast mij blijven staan en heeft voor mij gezorgd toen ik dat zelf niet meer kon. Verder heb ik verschillende therapieën gevolgd (Haptotherapie, gesprekken met een psycholoog, EMDR en Integratieve Psychotherapie) die mij in de verschillende fases van de burn-out hebben ondersteund en geholpen. Wat ik miste was vooral informatie over de fases van burn-out en de gevolgen daarvan op jouw leven. Of welke stappen je moet zetten om weer beter te worden. Ook voelde ik me enorm alleen. Ik had het gevoel dat ik de enige was die dit doormaakte. Dat ik faalde. Gelukkig ben ik wel in contact gekomen met lotgenoten en dat heeft me enorm geholpen. En ik heb veel gewandeld in de natuur. Dat alles bij elkaar heeft ervoor gezorgd dat ik nu kan voelen en luisteren naar de signalen die mijn lichaam geeft. En, heel belangrijk, er vervolgens naar kan handelen. Dat klinkt misschien heel simpel maar dat is een hele weg.

Ik heb afscheid genomen van het idee dat de burn-out overgaat en het weer wordt zoals het ooit was. Ik besefte me dat dit het is, met deze restklachten zal ik het moeten doen. Dat betekent een ander leven. Een leven met meer rust en minder prikkels. Een leven waar ik van geniet en hoe fijn is dat!? Omdat ik weet wat ik wel en niet kan doen en dat serieus neem.

Nu voel ik me weer goed. Ik bruis van de energie. Elke keer dat ik voor mezelf kies ben ik blij en trots. Zonder dat ik me schuldig voel of het idee heb dat ik faal. Het is zo’n enorme bevrijding als je eenmaal weet hoe dat moet! Ik kan nu ontzettend genieten van het leven. Ik voel me weer vrij. Ben weer aan het bouwen aan een toekomst waar ik naar uitkijk!

Ik ben mijn eigen bedrijf gestart waarbij ik online trainingen aanbied aan vrouwen die herstellende zijn van een burn-out. Want ik weet zelf hoe moeilijk die zoektocht is en door welke fases je heen gaat én wat je helpt om eruit te komen! Ik had die hulp graag zelf gewild en heb mijn ervaringen omgezet in iets positiefs. Om anderen te inspireren het leven te leiden dat bij jou past.

Ja, ik ben iemand anders geworden of beter juist: mezelf.

Liefs Judith de Leuw