Onmenselijke zorg – “Kijk maar op thuisarts”

Meneer, u heeft prostaatkanker. Bam. Zo’n bericht komt toch binnen? Stel je eens voor, jij krijgt zo’n soortgelijk bericht. Dan staat de wereld toch even op zijn kop? 

Dan wil je toch gelijk weten, hoe erg is het? Wat nu? Is het dodelijk? Nu ben ik zelf een vrij ongeduldig persoon, dus bij mij is daarop het antwoord volmondig ‘ja’. Echter kan ik mij niet voorstellen dat er mensen zijn die bij zo’n bericht denken ‘oh ok, terug naar de orde van de dag en ik zie het allemaal wel’. 

Wat mij daarom des te meer verbaast is om dan te horen dat het zorgsysteem in Nederland zo in elkaar steekt, dat je dan een week moet wachten tot je meer hoort over het behandelplan en dergelijke. Sterker nog, om vervolgens dan te horen dat ‘het doktersoverleg’ niet is doorgegaan en het nog een weekje verschoven wordt.

Een weekje verschoven?!

Zijn we nog wel goed? Ik kan hier persoonlijk heel kwaad om worden en dan is dit nog maar een verhaal die ik via iemand hoor. Snapt men dan niet dat mensen hier wakker van liggen? En dat ook de omgeving hier wakker van ligt? En dat dit ongelofelijke stress & onzekerheid met zich meebrengt? Ik vind het dus echt onmenselijk.

Waarom is het toch zo slecht geregeld?

Je kunt toch gewoon even een mail sturen of iets dergelijks zodat je binnen 24 uur reactie hebt en door kunt? Hoeft toch niet altijd besproken te worden tijdens een wekelijks doktersoverleg. En als dat dan al zo is. Zorg dan dat je dagelijks zulke overleggen hebt. Ik vind het fascinerend, maar eigenlijk meer frustrerend, hoe de reguliere zorg omgaat met mensen die ziek zijn.

Om dan nog maar te zwijgen over het advies ‘kijk maar op thuisarts.nl’. 

En ja, dat is een verhaal dat ik wél direct zelf mee heb gemaakt. ‘Kijk anders zelf even welke ziekte bij je symptomen past en dan kunnen we dat bespreken’. Ben ik de dokter? Ik heb toen vervolgens zelfs de onderzoeken voorgesteld die we hebben gedaan. 

Afgelopen week moesten we in Amerika naar een kinderarts voor mijn dochtertje. Want daar ga je gelijk naar een specialistische arts. Er werden wat onderzoeken gedaan, ze werd goed bestudeerd, er werd naar ons verhaal geluisterd en binnen 5 minuten stonden we weer buiten met een diagnose en meer informatie. Ik was helemaal flabbergasted. Want in Nederland is het toch vaak ‘het kan dit zijn, maar het kan ook dit zijn’ of ‘kunnen er toch niets aan doen, ziek maar uit en als erger wordt dan even bellen’.  

Dit is nou precies de reden dat ik Geef Inzicht heb opgezet. Geen omheen geklets, geen wachttijden, niet afgescheept worden. Gewoon snelle goede hulp. Van mensen die zorgen dat je probleem een oplossing krijgt. Dat je je gehoord voelt. Dat er goed naar je probleem gekeken wordt. 

Bah, wat vind ik het toch slecht geregeld in Nederland. Uiteindelijk weet je bij de dokter vaak alsnog niets, moet je zelf aandringen op onderzoek of op zijn minst je verdiepen om te zorgen dat wel alles goed onderzocht is. Zoveel voorbeelden die ik kan noemen van verhalen uit mijn directe omgeving. Waarbij het zelfs tussen leven en dood ging en helaas het tweede scenario gewonnen heeft. Puur omdat er niet geluisterd wordt, goed gekeken wordt, geen onderzoek gedaan wordt en noem maar op. 

Mensen, iedereen verdient hulp. En al helemaal verdient iedereen het om gezien te worden. Dat er naar je geluisterd wordt. Dat er echt met je mee gekeken wordt en dingen onderzocht worden. Laat je niet afschepen en kijk vooral welke expert jou kan helpen. 

Oh en even een disclaimer, dit is geen relaas over dat je niet naar de dokter moet gaan of dat reguliere zorg niet werkt. Ja, ik vind dat er behoorlijk wat verbeteringen te maken zijn, maar bij sommige dingen is de reguliere zorg de oplossing. Dus je moet het ook zeker uit laten zoeken. Echter lijkt het tegenwoordig wel of je dan iemand nodig hebt die je dan helpt de juiste vragen te stellen en helpt dat de reguliere zorg wel de juiste dingen onderzoekt. En ook die hulp kunnen de meeste experts op Geef Inzicht geven. 

Laat het naast elkaar bestaan. En laat de reguliere zorg doen waar zij goed in zijn, bijvoorbeeld hulp bij een gebroken been. En laat de holistische zorg doen waar zij goed in zijn, namelijk lichaam en geest als één geheel zien en dat ‘onverklaarbare’ klachten toch zeker wel op te lossen zijn.